به گزارش تحریریه، از سال 1395 تا پایان سال 1399 حدود 10 میلیارد دلار قطعات خودرو وارد کشور شده که بخش قابل توجهی هم با دلار 4200 تومانی بوده است. اطلاع داشتن واردکنندگان سیاسی رانتی فعال در حوزه خودرو از بحران ارزی کشور در سال 1396 باعث شد تا آنها در این سال بیش از 4 میلیارد دلار قطعه وارد کنند. این رقم در سال 1397 هم با بیش از 2.5 میلیارد دلار قطعه خودرویی در قالب خرید با دلار 4200 تومانی تکرار شد و البته محصولات ساخته شده مونتاژکاران خودروهای چینی، همچنان با دلار بیش از 50 هزار تومان قیمتگذاری و به بازار عرضه می شوند. محصولاتی که در چین 15 تا 20 هزار دلار قیم می خورند در بازار ایران با نزدیک به یک میلیارد تومان قیمتگذاری می شوند.

اگر این رقم سرسام آور 10 میلیارد دلاری به جای خرید قطعات خودرویی صرف واردات خودروهای 20 هزار دلاری می شد، 500 هزار خودرو، یعنی سالی 125 هزار دستگاه خودرو روز جهانی با بهترین برندها و مدل های رایج مانند تویوتا کرولا وارد کشور شده بود. ضمن اینکه سیاست خودرویی ایران باید قطعه سازی برای صادرات و واردات خودروی ساخته شده باشد، نه واردات قطعات و ممنوعیت واردات خودرو که نتیجه آن مونتاژ برندهای درجه سوم چینی است!

میز بازار تحریریه معتقد است که تحول در سیاست کلان خودرویی کشور یکی از مسائلی است که باید در دوره آیت الله رئیسی به سرعت در دستورکار قرار گیرد. انحصارزدایی از بازار خودرو، آزادسازی واردات، کاهش تعرفه ها و تمرکز بر قطعه سازی به جای خودروسازی اصلی ترین محورهایی بازسازی صنعت خودرو کشور است.

پایان/